( geschreven toen ik 39 weken zwanger was)
Bewust afscheid nemen van je zwangerschap, ik ben wel benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit doen of hier moeite mee hebben (gehad). Aangezien ik meestal juist verhalen hoor met hoe zat vrouwen hun zwangerschap waren en dat ze blij waren om te mogen bevallen.
Hoe groot en onhandig ook, wat ga ik die buik missen!
Ik sta er deze hele zwangerschap al heel bewust bij stil dat dit echt de laatste keer is. Bij alles, bij de eerste ontzettend spannende echo, bij het eerste borrelende gevoel in mijn buik waarvan ik me realiseerde dat het de baby was, de termijn echo waarbij we al zo duidelijk konden zien dat het echt een compleet mensje was wat in mijn buik groeide, de eerste duidelijke schopjes, de voorpret toen we het geslacht nog niet wisten en het bijzondere gevoel toen we erachter kwamen wat het geslacht was.
Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik al die dingen gewoon 3x heb mogen meemaken, het was 3 keer een prachtige ervaring. Drie keer is het mijn lichaam gelukt om een prachtig kind te laten groeien, terwijl in mijn hart al zoveel liefde voor ze groeide. Elke zwangerschap was heel erg anders. De eerste keer was ik jong en naïef waardoor ik een heerlijke zorgeloze zwangerschap had met als eindbestemming de geboorte van mijn eerste kind, Maxim. Mijn tweede zwangerschap vloog voorbij, mede omdat ik al moeder was en ook deels ook omdat ik het al eens meegemaakt had, vergat ik wel eens te genieten. Deze derde keer kwam als een verrassing en voelt inmiddels als een cadeau. Wel een cadeau waar ik hard voor heb moeten werken, want hoe ontzettend vaak heb ik wel niet geroepen hoe ontzettend rot deze zwangerschap was met alle kwaaltjes en zorgen.
Maar er was 1 ding waar ik me heel erg bewust van was deze zwangerschap, mede door dingen die in mijn naaste omgeving en vriendenkring gebeuren, hoe ontzettend bevoorrecht ik ben dat ik dit mee mocht maken. Tijdens de eerste echo was ik doodsbang dat het mis was, ondanks dat ik het gelukkig nog nooit meegemaakt heb, was die angst zo groot, ik kon me gewoon niet voorstellen dat jet bij ons drie keer goed zou gaan en dat anderen zoveel moeite hadden om zwanger te raken en te blijven. waarom bij ons wel en bij anderen niet?
En nu zit ik hier op de bank met mijn enorme buik waar wederom een prachtig kindje in zit en voel ik me verdrietig omdat dit bijzondere gevoel straks voorbij is en gewoon nooit meer terug zal komen. Nooit meer die schopjes of keiharde ninjatrappen. Nooit meer lachen of huilen omdat je zo’n ontzettende hormoonbom bent. Nooit meer je tijdens echo’s afvragen hoe je kindje er echt uit zal zien.
Maar hoe prachtig het ook was, het is tijd om gedag te zeggen en te gaan genieten van de volgende fase in ons leven. De fase waarin ons gezin compleet is.
20 comments
Heel herkenbaar! Hier ook voor de 3e keer zwanger en ook zeker voor de laatste keer. Na 2 meiden nu een jongen. Bij de eerste jong (18) en heel makkelijk de zwangerschap doorgegaan. Bij de tweede druk doordat ik al mama was en nog naar school ging + werk. En nu voor de 3e keer full time huisvrouw en aan het genieten van elke beweging die ik voel. En de band die zn grote zussen nu al hebben met hun broertje. Nog 14 weken te gaan !
Wat ontzettend mooi geschreven. Het is inderdaad zo bijzonder om een kindje te mogen dragen in je buik & wat een rijkdom als ze om heen zijn.
Ah zo mooi geschreven! Vond het ook zo mooi om te zien dat je gewoon meer dan genoot van de zwangerschap! We appen elke dag en er was nooit een klagende Tamara. Jullie meisje heeft maar geluk met zo’n mama en natuurlijk papa en broers! Liefss!!
Ahhhhh je bent een schat!!! Zo lief!
Ik kan me helemaal voorstellen wat je bedoelt. Ik ben net zoals een vd schrijfsters hierboven bezig aan m’n eerste zwangerschap. Als het ons gegeven is is dat niet de laatste. En toch weet ik nu al wat je bedoelt.. Want ik heb het nu al nu deze zwangerschap op z’n einde loopt (ben nu bijna 38 weken). Het heeft een begin en is zo eindig. Het is zo bijzonder je baby bij je te dragen, die schopjes, je buik, het einde van een tijdperk en het begin van een nieuwe. Maar wel een heel mooi soort verdriet en afscheid omdat het je ook zoveel heeft gebracht en nog gaat brengen.. Als je dan ook nog een beetje melancholisch bent ingesteld en de hormonen door je lijf gieren, tja dan voel je dat echt wel even he. Koester het maar!
Heeeel erg mooi gezegd! Dit is precies zoals ik het voel!
Heel herkenbaar!
Ik schreef laatst ook een stukje over het afsluiten van de peuter fase, zindelijkheid, een groot bed en alles selluf! Willen doen…
3,5 jaar lijkt lang maar pffffft het is zo voorbij.
Ik hoop dat ik mijn laatste ook zo bewust meemaak. Ik ben nu ng maar aan men eerste bezig, maar je kan op voorhand nooit weten of er wel een tweede keer komt. Je bent trouwens prachtig zwanger 🙂
Mooi gedchreven! Ik wil heel graag nog een derde als het kan. Was dus bij Quinn ook niet bewust voor het laatst zwanger. Wil er niet aan denken dat dit de laaste x was. Vind zwangeren zoooo fijn!
Nee klopt! Dat had ik bii floris! Was er totaal niet mee bezigvof het de laatste was of niet
Wow heel erg mooi geschreven 🙂 Goed dat je zo hebt genoten van je zwangerschap. Ik denk dat ik het trappelen in mijn buik ook erg ga missen.
Kan me voorstellen dat dit moeilijk is geweest voor jou, en nu natuurlijk nadat je bevallen bent. Fijn dat je er zo intens van hebt genoten. Je hebt er nu een prachtig kindje bij, en daar kun je gelukkig áltijd van blijven genieten!! Op naar een nieuwe fase 🙂
Ik ben daar ook best mee bezig geweest. Ondanks dat beide zwangerschappen moeilijk waren heb ik altijd de hoop gehad om een zwangerschap te hebben met roze wolk. Alleen hebben we nu besloten dat dit voor ons ook de laatste keer was.
Echt heel mooi geschreven, wauw!
Mooi verwoord. Iets loslaten is soms nog moeilijker dan iets vasthouden. Ik snap precies hoe je je voelt. Maar je hebt gelijk; je bent bevoorrecht.
Ik was ook erg teleurgesteld toen het einde van mijn bevalling eraan zat te komen, al kon ik natuurlijk ook niet wachten om het kleintje te zien was het zwanger zijn ook een geweldige ervaring. Vooral na de bevalling had ik hier veel moeite mee. Zo raar om opeens een ”platte” buik te hebben. Ik hoop dat ik het nog één keer mee kan maken. Mooi geschreven Tamara.
Mooi geschreven! Ik mis het zwanger zijn soms nu nog. Nadat het twee keer misging was ik zo aan het genieten van mijn goede zwangerschap, ondanks de angsten. Hopelijk komen er nog misschien nog 1 of meerdere zwangerschappen voor mij in de toekomst, maar kan me goed voorstellen hoe het moet voelen als je weet dat het je laatste zwangerschap zal zijn. Mooi dat je er zo bewust van hebt kunnen genieten!
Ik denk wel eens na over hoe het zou zijn als ik nu geen kinderen meer zou kunnen krijgen. Deze zwangerschap is er niet 1 geweest waarbij je denkt ‘Joepie’, dus dat zou ik wel heel jammer vinden. Je hebt het niet voor het zeggen hè, sommige vrouwen krijgen hun eerste kind en gaan ervan uit dat er nog meerdere zullen volgen en dat was dat het. Dat lijkt me heel moeilijk 🙁
Ik krijg er helemaal tranen van! Wat liefdevol geschreven! Geniet lekker van je prachtige gezinnetje!
Wauw Tamara, ik ben er stil van!