Ik zette Maud bij de bar af waar ze vroeger altijd had gewerkt omdat ze een sollicitatiegesprek had om haar oude baan terug te krijgen. Het voelde echt heel erg fijn om even weer met haar te praten en het leek alsof de maanden allemaal van ons afgevallen waren en er nooit een afstand was geweest. Nu kende ik Maud ook al vanaf mijn vierde, dus een leven zonder haar was na ruim zestien jaar ook wel heel erg gek geweest. Ik parkeerde mijn auto achter die van Lars en liep het stand op om te kijken waar hij was. Toen ik hem vroeg waarom hij strandwacht was geworden, had hij me vertelt dat hij ooit een weddenschap had verloren en als straf moest solliciteren op de eerste vacature die hij tegenkwam. Hoewel hij er erg tegenop had gezien, vond hij het werk superleuk en deed hij dit nu al voor het zesde jaar. Ik snapte zelf heel goed waarom ze hem elk jaar weer aannamen. Als hij op het strand aan het werk was, leek het altijd wel dubbel zo druk te zijn, omdat alle vrouwen voor de uitkijkpost gingen liggen. Ik trok mijn schoenen uit en liep met mijn schoenen in met hand en mijn blote voeten in het zand richting de uitkijkpost. Daar zag ik Lars heel serieus met zijn verrekijker in het rond kijken. Het was wel grappig om te zien hoeveel aandacht hij altijd trok van vrouwen, zonder dat hij het zelf door had. Alle vrouwen lagen massaal op een kluitje voor de uitkijkpost in sexy poses te wachten totdat hij ze misschien op zou merken.
Ik besloot hem eens voor de gek te houden en ging onder de uitkijkpost staan. ‘Lars kijk uit! Een haai!’ riep ik naar boven.
Meteen keek hij met zijn verrekijker naar de zee, totdat hij doordat dat ik het was en dat ik een grapje maakte. Hij liet zijn verrekijker zakken en keek me lachend aan.
‘Verdorie Lex, dat zijn toch geen grapjes?’
Ik zag de vrouwen geërgerd naar me kijken en ik hoorde een paar zeggen dat ze mijn grapje niet leuk vonden, maar ik trok me er niets van aan.
‘Ohoh, en wat ga je nu doen? Me arresteren?’
Hij rolde lachend met zijn ogen en sprong moeiteloos over de balustrade, twee meter naar beneden, waarna hij vlak voor mijn neus landde.
‘Je bent onmogelijk. Klein etterbakje.’ grinnikte hij.
‘Daarom houd je toch ook van me?’ zei ik poeslief. Hij knikte en tilde me op, waarna ik mijn benen om hem heensloeg en hem zoende.
‘Oh Lex, dit is niet goed hoor onder werktijd. Hoe moet ik dit nou tot vanavond volhouden?’ fluisterde hij in mijn oor.
‘Ik zal het nooit meer doen.’ zei ik met een lach op mijn gezicht en hij zette me weer neer.
‘Zeg ik wilde je nog wat vragen. Ik zag je vanmorgen met een man, viel hij je lastig of zo? Wie was dat?’
Ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken en ik schudde mijn hoofd.
‘Wat heb je gezien dan?’
‘Nou dat je wegliep en dat er een man heel snel achter je aan liep. Ik heb nog even gekeken, maar ik zag je na een paar meter niet meer dus ik dacht dat je naar huis was gegaan.’
‘Nee, je hebt gelijk. Het was die ex weer.. Ralph. Ik zei dat hij me met rust moest laten maar hij bleef me volgen. Ik ben nu duidelijk tegen hem geweest, dus ik hoop dat ik nu van hem af ben.’
Hij deed zijn armen over elkaar heen en keek boos naar de plek waar Ralph vanmorgen gestaan had.
‘Was dat je ex? Hij zag er nogal.. Ehm. Oud uit.’
Ik knikte: ‘Ja, hij was ook een stuk ouder, dat was één van de redenen dat het uiteindelijk uit gegaan is.’
Hij wreef over zijn kin: ‘Hmm, hoeveel ouder was hij wel niet dan?’
‘Wil je dat echt weten? vroeg ik.
‘Hij was dertien jaar ouder dan ik. Ik was negentien en hij tweeëndertig.’
Hij grinnikte en schudde zijn hoofd. ‘He? Wat is daar nou grappig aan?’ ‘Niks! Maar ik kreeg al de indruk dat je vader een behoorlijke hekel aan hem had en nu snap ik waarom. Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn negentienjarige dochter er met zo’n oude vent vandoor zou gaan.’
Ik rolde met mijn ogen en sloeg mijn armen over elkaar. Stiekem vond ik zijn opmerking helemaal niet leuk. Hij legde zijn handen op mijn schouders en trok me tegen zich aan.
‘Liefje, als hij je weer lastig valt, wil je het dan zeggen? Hij moet je gewoon met rust laten.’
Ik knikte en gaf hem een kus.
‘Ja dat zal ik doen! Als je hier klaar bent, kom je dan naar mijn werk? Misschien dat we vanavond wat leuks kunnen gaan doen.’
Hij knikte en liep de trap weer op naar de uitkijkpost. Toen ik me omdraaide en wegliep, hoorde ik hem mijn naam nog één keertje roepen. Ik draaide me om en ik zag hem lachend naar me zwaaien. Hij blies een kusje naar me toe en daarna pakte hij zijn verrekijker op om weer aan het werk te gaan. Ik haastte me snel naar het restaurant toe, waar ik meteen aan het werk ging. Het was zo ontzettend druk dat ik niet aan mijn pauze toe kwam en ik het niet eens door had dat Lars niet was gekomen. Toen ik aan het einde van mijn dienst doormoe op de kruk neerplofte en Lars er nog niet was, ging ik er maar vanuit dat hij het vergeten was. Net toen ik thuis gedoucht had, stuurde Lars een berichtje dat hij in de bar was waar Maud werkte en vroeg hij of ik nog zin had om even te komen. Eigenlijk was ik veel te moe, maar ik besloot toch nog even te gaan.
Alleen, dat had ik beter niet kunnen doen…
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
