Aan het einde van de zomer | Hoofdstuk 5

by Tamara

‘Zo nog heel eventjes en dan gaan jullie weer naar school hé? Hebben jullie er al zin in?’ vroeg mijn vader terwijl we aan de eettafel zaten.

Ondanks dat we het afgelopen jaar veel ruzie hadden gehad, had ik een ontzettend goede band met mijn ouders en was ik blij dat ze weer thuis waren. Lars knikte: ‘Ja, ik ga nu naar mijn derde jaar toe. Nog anderhalf jaar en dan ben ik klaar!’ Mijn vader stak zijn duim op en lachte.

‘Supergoed van je! Ik denk dat ik je komend jaar nog wel een aantal keren zie in de operatiekamer dan.’

Mijn vader en Lars praatten nog wat verder over de opleiding en het vak, terwijl ik mijn moeder hielp met afruimen. Samen liepen we naar de keuken, waar we de borden afspoelden en in de vaatwasser zetten.

‘Je vader is dol op hem hoor.’ zei mijn moeder, terwijl ze een fles wijn uit de koeling pakte en mij een klas inschonk.

‘Ik merk het, ze raken niet uitgepraat. Volgens mij hoopt Lars dat pap hem wil adopteren of zo.’

Mijn moeder lachte en samen liepen we naar de woonkamer. ‘Hoe is het met je meisje? We hebben elkaar al een hele tijd niet gezien of gesproken. Gaat alles goed met je? Je was zo stilletjes vanavond.’

Ik haatte het dat mijn moeder het altijd meteen zag als er iets met me aan de hand was. Ik wilde het ontkennen, maar ik wist dat dat helemaal geen zin had, dus ik besloot haar maar meteen te vertellen wat me dwars zat.

‘Ik heb Ralph vanmiddag gezien.’ zei ik zachtjes.

Ik zag hoe mijn moeder zich bijna verslikte in haar wijn en ik keek beschaamd naar mijn handen.

‘Ralph? Als in Ralph Vreugdenhil? Als in… je leraar Ralph?’

Ik knikte en sloeg mijn glas wijn in één keer achterover.

‘Lex.. Wat heb je met hem gedaan? Je hebt toch niet? Ach Lex, Lars is toch veel leuker?’

Verbaasd keek ik haar aan.

‘Nee mam! Ben je gek? Ik heb hem alleen gezien, als in: Hij zat aan een tafel in het restaurant. verder niks! Wat denk je wel niet, ik duik heus niet meteen met hem het bed in hoor.’ 

Ik hoorde mijn moeder opgelucht uitademen: ‘Ohh gelukkig maar, ik schrok al. Maar dan is er toch niets aan de hand? Was dit de eerste keer sinds je hem weer zag sinds hij wegging?’

Ik knikte en ze pakte mijn hand vast.

‘Ik weet dat je het waarschijnlijk toch niet geloofd, maar ik weet hoe je je voelt. Ik ben voor je vader ook getrouwd geweest, dat weet je toch? En het maakt niet uit hoeveel jaar erover heen gaat en hoeveel er gebeurd is, als je elkaar tegenkomt, blijft het altijd even raar. Hij was toch een belangrijk onderdeel van je leven, ook al duurde het niet lang.’

‘Ik voel me gewoon schuldig tegenover Lars. Er is niets gebeurd en ik heb het eerlijk verteld, maar ik weet niet of ik hem ooit kan vertellen wat er precies tussen ons gebeurd is. Voor zover hij weet is Ralph gewoon een ex.’

Mijn moeder schonk mijn glas weer vol en nam een slokje van haar eigen glas.

‘Ik zou het gewoon zo laten. Joost weet ook niet alles wat er tussen mij en Thomas gebeurd is en dat wil ik graag zo houden. Nu was Thomas niet mijn leraar en scheelden we ook geen, wat was het ook alweer? Dertien jaar? Maar ik zie niet in wat voor meerwaarde het heeft om hem alles te vertellen.’

Ik knikte en gaf mijn moeder een knuffel. Ik weet dat ze het heel erg moeilijk had gehad met mijn relatie met Ralph, dus ik was blij dat ze me nu zo’n goed advies gaf.

‘Ohh hier zitten jullie! Flo, zit je onze dochter weer dronken te voeren?’ grinnikte mijn vader.

‘Ohh hou op hoor Joost, ik vind het gewoon gezellig dat ons meisje weer eens thuis is. Willen jullie hier blijven slapen vannacht? Of gaan jullie weer naar huis?’

Ik keek Lars aan die zijn schouders meteen ophaalde.

‘Je vader heeft me zijn cognac laten proeven, dus ik weet niet of het een goed idee is als ik nog ga rijden.’

Ik lachte en ik keek mijn moeder aan: ‘Maar ik heb mijn bed al verhuisd, waar moeten we slapen dan?’

‘We hebben het bed uit de logeerkamer op jouw oude kamer gezet voor als je eens zou willen logeren, dus het is geen probleem. Ik zal even handdoeken voor jullie in de badkamer leggen.’

En zo lagen we even later op mijn oude slaapkamer naast elkaar in bed. We hadden nog nooit samen bij mijn ouders geslapen en het was stiekem best wel ongemakkelijk. Ik kroop tegen hem aan en sloot net mijn ogen, toen hij begon te praten.

‘Lex? Ben je nog wakker?’ fluisterde hij zachtjes.

Nu wel weer.’ mompelde ik slaperig.

‘Ik wilde even zeggen dat ik zo blij ben dat je vanmiddag eerlijk bent geweest. Ik had het er met je vader over en hij vertelde dat je het heel erg moeilijk hebt gehad na jullie break up. Ik wil dat je weet dat je me alles kunt vertellen en dat ik niks raar vind, oké?’ Ik draaide me naar hem toe en pakte zijn  gezicht in mijn handen. ‘Dank je wel Lars. Je hebt geen idee hoe fijn ik het vind om dat te horen.’

Hij keek diep in mijn ogen en meteen drukte ik mijn lippen op de zijne. Hij rolde op zijn rug en terwijl ik bovenop hem zat, liet hij zijn handen over mijn rug gaan. Het duurde niet heel erg lang en we moesten heel zachtjes doen omdat het huis van mijn ouders heel gehorig was, maar het voelde zo ontzettend fijn.

Toen we klaar waren gleed ik van hem af en ging ik naast hem liggen. Ineens hoorde ik die woorden die ik nog nooit van een man had gehoord, woorden waarvan ik nog lang niet had verwacht dat ik ze zou horen en woorden die me meer deden dan ik had verwacht.

‘Lexie? Ik hou van je. Echt ontzettend veel.’

 

Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier. 

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.