5 jaar verloofd en nog niet getrouwd.

Gisteren was het 20 augustus, precies 5 jaar geleden was ik zwanger van Floris, waren we op vakantie in Centerparcs en werd ik ten huwelijk gevraagd. Inmiddels zijn we 3 datums, bijna 3 kinderen, een heleboel plannen en 5 jaar verder en zijn we nog steeds niet getrouwd. Waarom we dat nog steeds niet gedaan hebben, hoe het aanzoek ging en of er nog eens een huwelijk aan zit te komen lees je in deze blog.

5 jaar verloofd en nog niet getrouwd.

Als klein meisje droomde ik al over trouwen. Ik heb mijn moeders trouwjurk geërfd en stond daar toen ik nog klein was regelmatig mee voor de spiegel. Op een gegeven moment heeft mijn moeder (die heel erg handig was op de naaimachine) een eigen trouwjurk voor mij gemaakt en zo was  mijn vader elke avond te klos als zijn dochter weer eens met papa wilde trouwen. Toen ik een relatie met Richard kreeg en de jaren vorderden, besloot ik eens te laten vallen dat ik dat wel zag zitten om ooit te trouwen. Hij dacht er hetzelfde over, met nadruk op  ‘ooit’ en ik moet toegeven dat toen we een kind hadden gekregen en een huis hadden gekocht, dat het wel een beetje frustrerend werd dat die vraag niet kwam. Elke keer als ik het erover had, gaf hij aan dat zolang ik erover zeurde, hij het niet zou vragen omdat het dan niet als een verrassing kwam. Dus ik hield wijselijk mijn mond en na nog dik een jaar wachten, kwam daar ineens die vraag.

Het aanzoek.

Ik heb al vaker op mijn blog vertelt over het aanzoek en degenen die het al gelezen hebben scrollen maar lekker door, maar ik blijf het leuk vinden om te vertellen. We waren ruim 6 jaar bij elkaar en ik had inmiddels de hoop wel een beetje opgegeven. We gingen op vakantie en toen Maxim eindelijk sliep, vroegen we aan de mensen die mee waren of ze heel even op konden passen, zodat we even een stukje konden wandelen. Dit deden we thuis ook vaak, elke avond een stukje lopen met de kinderwagen omdat Maxim dan tenminste fatsoenlijk sliep, dus ik vermoedde niks.

Uiteindelijk kwamen we uit bij een hele lange steiger aan een groot meer en helemaal aan het einde va die steiger (die heeeeeel erg wiebelig was en doodeng om overheen te lopen.) ging hij op zijn knieën, inclusief ring. Het bleek dat hij dat al een hele tijd aan het voorbereiden was, de ring had hij al tijden in huis, hij had samen met mijn broertje mijn vader uit een bespreking gebeld met als smoes dat er iets met mij was en hij heeft hem om zijn toestemming gevraagd. Dat moest van mij en hoewel hij het zelf grote onzin vond, gaf hij laatst wel toe dat hij het fijn zou vinden als eventuele toekomstige schoonzoons het ook eerst aan hem zouden vragen voor ze onze dochters ten huwelijk zouden vragen.

5 jaar verder.

Inmiddels zijn we 5 jaar verder. 5 jaar verloofd en nog steeds niet getrouwd, maar waarom niet eigenlijk? Zoals ik al vertelde hebben we een heleboel datums gehad, maar elke keer kwam er iets tussen. Een reorganisatie op zijn werk, een zwangerschap en een flinke dip waardoor we allebei niet wisten of het wel een goed idee was. We hebben regelmatig op het punt gestaan om gewoon op maandagochtend naar het gemeentehuis te gaan, een paar ambtenaren achter hun bureau weg te trekken en het gewoon stiekem te doen, maar ja.. Dat is ook niet iets wat je zomaar even doet.

We hebben een heleboel twijfels, niet over of we het gaan doen, maar wel hoe en wanneer. We hadden het eigenlijk dit jaar op de planning staan, maar toen bleek ik (alweerr) zwanger en zwanger trouwen is gewoon niet ideaal, zeker in mijn huidige gesteldheid zou ik echt amper van de dag kunnen genieten en dat zou zonde zijn.

Ik heb trouwens wel gegrapt dat die verloving na 5 jaar verloopt en ik dan een nieuwe ring wil, maar ik denk niet dat dat hem gaat worden hahahaha.

Zijn jullie getrouwd? En zijn er ook meer mensen die een wat langere verloving hebben gehad voor ze daadwerkelijk het ja woord gaven? ( Is er nog hoop voor mij? hahahha) ik hoor het graag van jullie!

uitgelichte afbeelding