Vandaag ben ik 37 weken zwanger en stiekem kijk ik al een paar weken uit naar deze datum. Niet omdat ik heel erg graag wil bevallen (ze mag van mij nog wel een paar weekjes blijven zitten) maar wel omdat gevoelsmatig voor mij het einde nu een beetje in zicht is. De laatste weken waren heel erg zwaar en dat is grotendeels mijn eigen schuld. Of nouja, laten we het maar op de hormonen schuiven, want ik zat echt verschrikkelijk met mezelf in de knoei de laatste tijd en baalde er echt van dat mijn lichaam me ontzettend in de steek liet.
37 weken zwanger. De baby mag komen!
Ik weet nog wel dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap het idee had dat de baby wel zou komen met 37 weken en ik had me daar dan ook helemaal op in gesteld. Ik hoor wel vaker dat vrouwen dat doen bij hun eerste zwangerschap en dat ze dan ontzettend teleurgesteld zijn dat de baby later komt. Ik had dat dus ook, ik behandelde die 37 weken grens een beetje als de uitgerekende datum en ik baalde elke dag dat ik daarover heen ging. Daarna passeerde de uitgerekende datum en uiteindelijk beviel ik met 40.4. Tijdens al mijn zwangerschappen liep ik overtijd en ik ga er vanuit dat het deze keer ook gewoon zo is. Dat vind ik ook helemaal niet erg trouwens. Ik merkte tijdens alledrie mijn zwangerschappen dat ik in de laatste weken heel erg onrustig was en toen ik de 40 weken haalde was die onrust ineens helemaal weg. Ik had de datum gehaald die we al maanden wisten en het voelde gewoon ‘af’ ofzo? Dus stiekem hoop ik deze keer ook gewoon de 40 weken te halen en dat ik daarna gewoon een keer beval haha.
Heel erg onrustig.
Zoals ik al vertelde was ik in de laatste paar weken heel erg onrustig. In mijn hoofd maakte ik eindeloze to-do lijstjes die allemaal gisteren nog af moesten en ik zat mezelf helemaal gek te maken met alle dingen die ik nog moest doen en die ik nog moest kopen. Richard heeft dat dus helemaal niet, die heeft echt zoiets van: ‘Ach, het komt allemaal wel goed!’ en laat dat nou de laatste tijd voor een heeeeleboel ruzie gezorgd hebben. Dus in de laatste weken hebben we even flink doorgewerkt en afgestreept zodat we nu alleen nog even de babykamer en laurens kamer af hoeven te maken en dan zijn we er klaar voor! Nou als je ziet wat voor lijst met dingen we twee weken geleden nog moesten doen dan ben ik hier al heel erg blij mee. De babykamer is trouwens gewoon klaar voor gebruik hoor, hij is nog roze en alles staat er nog. Ik wil alleen als we nog tijd hebben even de muren een ander kleurtje geven, maar als dat niet lukt is het ook geen ramp natuurlijk!
Kwaaltjes.
Die onrust had niet alleen als gevolg dat we een heleboel af hebben nu, maar ook dat ik zelf een beetje teveel deed en niet echt kon ontspannen. Wat heb ik afgelopen week gebaald van mijn lichaam, dat het gewoon niet kon en deed wat ik wilde en dat ik elke keer als ik iets deed het moest bekopen met heel veel pijn. Ik snap ook wel dat het niet echt gek is dat wanneer je veel doet terwijl je ietsjepietsje hoogzwanger bent dat je lichaam je dan terugroept, maar ik ben gewoon gewend altijd actief bezig te zijn met vanalles en dan is het best wel kaa uuu teee als je ineens een heleboel dingen niet kunt.
Maar goed, nog drie weekjes te gaan dus! Ik ben heeel erg benieuwd wanneer de kleine meid komt! Tot volgende week!
2 comments
Ooh die onrust. Ik kan het me nog zo goed herinneren. En dan kan je nog zo goed weten dat je rustig aan moet doen, je doet altijd teveel volgens je hoog zwangere lijf. Heel veel succes met de laatste loodjes.
succes met de laatste loodjes ! 😉