26 en voor de laatste keer zwanger.

Iets meer dan 2 jaar geleden schreef ik een blog met ongeveer dezelfde titel. Namelijk 24 en voor de laatste keer zwanger. Ik was toen zwanger van mijn dochter Lauren en was er echt van overtuigd dat het de laatste keer zou zijn. Mijn gezin voelde compleet met de komst van een dochter en het was gewoon klaar. Nou, we weten allemaal hoe dat gegaan is he? Haha! Inmiddels ben ik 26, een leeftijd waarop veel mensen klaar zijn met hun studie, gaan samenwonen en misschien wat aan kinderen gaan denken. Het is dus best wel een gek idee om op deze leeftijd al ‘klaar’ te zijn. Maar waarom zou er niet nog een kindje kunnen komen? En weten we het wel zeker? Dat vertel ik in deze blog.

26 en voor de laatste keer zwanger.

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik best wel even moest slikken toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van de vierde. We leven in een land waarin gezinnen met 1 of 2 kinderen een beetje de norm zijn en waarin je vanaf 3 kinderen een groter gezin bent. Dat zijn trouwens gewoon feiten die gebaseerd zijn op statistieken, voordat ik weer mensen over me heen krijg met dat ze het er niet mee eens zijn haha. Met 4 kinderen ben je dus gewoon écht een groot gezin en veel dingen in ons land zijn gewoon niet gemaakt voor gezinnen met vier kinderen. Neem bijvoorbeeld een auto. Geen probleem om er eentje te vinden waar 2 kinderen in passen, drie lukte eventueel ook nog wel, maar voor vier kinderen hadden we een nieuwe auto nodig. Ook zijn er in veel huizen gewoon niet genoeg slaapkamers voor vier kinderen, dus je komt er eigenlijk niet onderuit dat er kinderen bij elkaar moeten slapen als je geen geld hebt of behoefte om te verhuizen.

Mijn lichaam trekt dit niet nog een keer.

Toch zijn er voor al die praktische dingen wel oplossingen te vinden. Zo hebben we in de afgelopen maanden druk verbouwd en hebben we een nieuwe 7 persoons auto gekocht. Nu denken jullie vast: ‘Oh! 7 persoons! Daar past nog eentje bij!’ Ja, die grap maakt Richard ook steeds. Maar het is hierna echt afgelopen.

Dat is niet omdat we een vijfde kindje niets zouden kunnen bieden of dat we hem of haar niet genoeg liefde kunnen bieden. Ik bedoel, we hebben nu al zoveel kinderen dat eentje erbij ook geen verschil meer maakt. Maar ik weet heel zeker dat ik gewoon nooit meer zwanger wil zijn. Het is niet zo dat ik niet geniet van die schopjes en van het zwanger zijn in het algemeen, maar feit is wel dat deze zwangerschap gewoon heel erg zwaar was en dat het echt een enorme aanslag op mijn lichaam is geweest. Hoe vaak heb ik wel niet huilend in bed gelegen omdat ik de pijn gewoon echt niet meer trok? Of omdat ik me zo verschrikkelijk schuldig voelde tegenover de  kinderen omdat ik in de vakantie niets leuks met ze heb kunnen doen?

De eerste weken werden beheerst door de verschrikkelijke misselijkheid die nooit weg leek te gaan, toen dat met 20 weken eindelijk over was begon de bekkenpijn die steeds erger werd. Het eindresultaat gaat het helemaal waard zijn, ik weet zeker dat wanneer ik mijn dochter in mijn armen heb dat al die pijn me niets meer kan schelen. Maar de weg er naartoe is gewoon echt heel erg zwaar geweest.

Eens moet het genoeg zijn.

Daarbij komt ook nog dat het ook een keer genoeg mag zijn. Ik voel me gezegend dat ik straks vier prachtige gezonde kinderen heb en durf niet meer te vragen om meer. Er zijn zoveel mensen die zoveel pech hebben met zwanger raken en blijven en ik voel me regelmatig schuldig dat ik zo ‘moeiteloos’ zwanger raak en blijf. Ook voelt het gewoon compleet nu. Na Floris wilde ik ontzettend graag nog een kindje en na Lauren voelde mijn gezin compleet. Ik was niet meer jaloers op zwangere vrouwen en het voelde echt als een afgesloten hoofdstuk. Toch fantaseerde ik er wel eens over hoe het zou zijn om nog eens zwanger te zijn. Tijdens deze zwangerschap heb ik zelfs dat niet. Het enige wat ik me kan bedenken is dat ik gewoon nooit meer zwanger wil zijn en dat ik dankbaar mag zijn dat ik dat op deze leeftijd al allemaal heb mogen meemaken. Want hoe zwaar de komende jaren ook gaan worden, we sluiten na deze zwangerschap een heel bijzonder hoofdstuk af.

Kennen jullie dat gevoel van dat complete gezin? En hoe oud was jij toen je gezin compleet was?