De 13 maanden sprong. (Als je dacht dat de 11 maanden sprong erg was)

by Tamara
13 maanden sprong

Het is wat met al die nieuwe ontwikkelingen/fases/sprongetjes of hoe je het ook maar wilt noemen. Ben je net uit de ene dan beland je meteen weer in de andere. Ik schreef al eens eerder dat Lauren toen ze 11 maanden was een fase had waarin ze echt helemaal zichzelf niet was. Hele dagen aan het huilen en gillen, niks willen, niet slapen en er kon werkelijk geen lachje vanaf. Ohhhh wat was ik blij toen ze eindelijk weer een beetje zichzelf was. Maar zoals ik al zei, wanneer de ene fase eindelijk net afgelopen is en je alle ellende net verdrongen hebt, komt de volgende verschrikkelijke fase/sprong/enz er al weer aan. Nu kun je vast al wel raden waar deze blog over gaat? Juist! De ontzettend vervelende, irritante en ellendige 13 maanden sprong van Lauren.

De 13 maanden sprong.

(Als je dacht dat de 11 maanden sprong erg was)

Lauren is nogal een pittige tante. Je kunt het heel erg goed merken als mevrouw het ergens niet mee eens is en ze laat niet zo makkelijk over zich heenlopen. ( Maar goed ook met 2 grote broers). Alleen is het de laatste tijd net even een tandje erger. Haar broers willen haar nog wel eens stiekem wat lekkers geven en als je het dan probeert af te pakken zet ze een keel op die je volgens mij aan de andere kant van de wijk nog kan horen.

Papa’s kindje.

Het is dat mevrouw nog borstvoeding krijgt, want verder vind ze me volgens mij niet zo heel erg veel aan haha. Of nouja tenminste, als papa thuis is ben ik zowat onzichtbaar voor der. Als je zegt dat papa thuis komt kruipt ze met een noodgang naar de deur en kruipt ze meteen helemaal tegen hem aan ( zo schattig). Maar waaag het eens om haar dan aan te pakken omdat papa gaat sporten of even naar de wc moet. Ze klampt zich helemaal aan hem vast, begint te worstelen en te wurmen en zet het meteen op een brullen. ( En dat heb je dan 9 maanden met veel liefde gedragen 🙁  )

Lauren is nog lang niet moe.

Ik was zo blij dat het slapen weer de goede kant opging, maar momenteel maakt ze er weer eens een potje van. Vannacht heb ik een schoonheidsslaapje gehad van welgeteld 4 uur en je kunt je vast wel voorstellen dat je dan overdag een beetje op je achterste benen loopt. Nu zijn slechte nachten vervelens, maar als ze dan overdag ook nog eens weigert te slapen, dan is dat zacht gezegd niet zo heel erg leuk. Nog zo’n fase die van mij heeeel snel over mag zijn dus!

Driftige Dreumes.

Ik zei al tegen Richard, als ze nu al zo is, dan krijgen we het nog te stellen met haar tegen de tijd dat ze 16 is. Beide jongens konden er wat van qua driftbuien en Floris ligt nog regelmatig op de grond : ‘IK BEN HEUL BOOS!!!’ te roepen, maar ze verbleken bij de driftbuien van Lauren. Gister was ze het kastje met de afwasborstels en sponsjes enzo aan het leegtrekken. Nu was ik daar niet zo heeeeel erg blij mee, dus ik pakte het van haar af en zette haar in de box. Nou pissig dat ze was!!! Ze ging gewoon in de box liggen krijsen en wurmen en ik hoefde het niet in mijn hoofd te halen om haar op te pakken want ze duwde me gewoon weg!

 

Achja, opgroeien is ook niet makkelijk voor die kleintjes. Ze leren zo snel, worden zo snel groot en moeten zoveel kunnen in zo;n korte tijd dat het wel logisch is dat ze zich een beetje afreageren op hun ouders. Maar ik hoop heeeeel erg dat ik binnenkort mijn lieve schattige vrolijke pretletter weer terug heb! 

Had jouw kind veel last van de 13 maanden sprong? Hij schijnt nogal lang te duren! Was dat bij jou ook zo?

 

 

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

16 comments

Daniëlle 26 september 2022 - 09:32

Hoi Tamara, Heel herkenbaar mij dochtertje (bijna 14 maanden) zit er momenteel ook midden in. Erg driftig, snel boos om niks of de kleinste dingen en ontzettend aanhankelijk. Daarnaast zijn de nachten ook ontzettend onrustig. Ik vindt de sprongetjes fijne handvaten, niet dat het me verder helpt met de omgang maar het geeft me wel meer begrip voor mijn dochtertje waar ze momenteel inzit en op die manier kan ik haar gedrag ook beter accepteren. Veel knuffelen dan maar! Groetjes, Daniëlle

Reply
mama van adam 25 juli 2016 - 13:25

Zo herkenbaar! Mijn mannetje is nu 14 maanden…maar heb nog steeds niet het ider dat ik mijn vrolijke hummeltje weer terug heb. Voel me net een politieagentje. Hoe doen jullie dit? De hele dag afpakken en nee zeggen of ook al disciplineren?

Reply
Maaike 15 juli 2016 - 16:12

Leuk om te lezen! Ik moet zelf nog bevallen dus hier nog geen sprongetjes meegemaakt, maar als ik alle comments lees krijg ik heel wat te verduren 😉

X

Reply
Lila 14 juli 2016 - 17:41

Ik geloofde ook nooit in al die sprongetjes.. Totdat onze meid enorm vervelend werd rond 11 maanden.. Duurde twee weekjes ongeveer daarna was ze zichzelf weer.. Ben benieuwd of we iets merken van de 13 maanden..?

Reply
Simone 14 juli 2016 - 10:24

Hier was het met 11 maanden ook een ramp. Nu valt het nog mee. Mirthe is ook 13 maanden nu.

Reply
Joanne 13 juli 2016 - 17:21

Nou.. elke keer als ik denk er kan geen ergere sprong komen.. ik vond die echt NIET leuk. Alleen maar aan me hangen en slecht slapen.. en de 9e sprong vondk nog erger dus dat geeft moed voor je :p

Reply
bregje 13 juli 2016 - 13:48

Ja hier was het ook zo’n drama! Tot wanneer duurt het eigenlijk want ze is nu bijna 13,5 maand maar het wordt nog niet beter. Wat goed dat je trouwens nog steeds bv geeft! Ik zelf ook nog 🙂 mag ik vragen op hoeveel voedingen je zit en eet ze daarnaast al goed? Die van mij eet nog steeds niet echt, heel vervelend!

Reply
priscilla 13 juli 2016 - 10:09

Oh oh, er staat mij nog heel wat te wachten haha. Sofie zit momenteel in de 8 maanden sprong en die vind ik al behoorlijk pittig. Een echt mama’s kindje, slecht slapen en vooral eten waar we zin in hebben. Gelukkig zijn het alleen maar fases..

Reply
Merel 13 juli 2016 - 09:02

We stevenen er geloof ik met noodgang op af. Mevrouw is bijna zover en slaapt ook niet meer door. Besef nu des te meer hoe blij ik was met haar iets oudere zus, die weliswaar dwars kon zijn maar in elk geval sliep van 18.30-6.30 zonder wakker worden.

Reply
Liset - Beautydagboek 13 juli 2016 - 08:37

Het is voor mij alweer een tijdje geleden die sprongetjes, maar toen hield ik me er inderdaad wel mee bezig als er veranderingen optraden. Dan pakte ik gelijk het boek er weer bij en dacht ik ‘oh jaaaa, daar ligt het aan!’. Nu zijn de stapjes tussen de sprongen wat langer, maar ik merk het bijvoorbeeld als de taal in een keer weer hard vooruit gaat of dat er een groeispurt is geweest :).

Reply
Esther 13 juli 2016 - 08:25

Ook nooit wat gemerkt van een sprongetje of fase…
Weet ook niet dat ik hier ook echt wat mee heb…
Op n moment dat een kindje even anders is, meer huilt wordt het vaak afgeschoven op een sprongetje?
Tsja. Wij hebben ook onze dag(en) wel eens niet toch?

Reply
Melissa Polfliet-de Jonge 13 juli 2016 - 08:25

Heel herkenbaar onze Liam van 15 maanden heeft al een tijdje van die heerlijke driftbuien. En zeker als je het dan wegpakt oef hihi. Maar gelukkig laat hij nog het meeste zijn lachjes zien. Moest wel erg om m’n man lachen toen hij zei dat het maar voor even was… Hij bedoelde het alsmaar nee zeggen etc omdat Liam overal aan wil zitten en alles wil ontdekken. Toen ik zei dat die fase toch wel tot z’n 18e duurt vertrok z’n gezicht wel even hahahaha.

Reply
Nicole 13 juli 2016 - 08:17

Nooit wat van gemerkt. Van geen enkele sprong overigens. Ik geloof er dan ook helemaal niets van , van die hele sprongetjes.

Reply
Mathiske 13 juli 2016 - 08:13

Oh jee, ik houd n hart vast. Bij ins viel de 11 maanden mee, maar deze rommelt nu volgens mij..

Reply
Lilian 13 juli 2016 - 07:50

Oei, ja die sprongetjes zijn nooit leuk! Ik vond de donkere dagen altijd langer duren dat de zonnige dagen.

Reply
Channa 13 juli 2016 - 07:39

Geen idee, geloof niet in de sprongetjes dus heb het nooit bijgehouden.

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.