We kennen allemaal het programma 16 & pregnant wel. Een programma waarin hele jonge meisjes onverwacht zwanger raken. Nu is zo’n programma vaak een ver van mijn bed show, maar voor Sylvana werd het werkelijkheid, toen ze op haar 15e onverwacht zwanger bleek te zijn. Dan ben je 15, zit je in je examenjaar en ben je zwanger! En dan? Vandaag doet zij haar verhaal!
Zij vertelt| Sylvana werd moeder op haar 15e.
Mijn naam is Sylvana Bakker en op het moment dat ik dit schrijf ben ik 24. Ik zat in de 4de klas van het examenjaar toen ik vermoedde dat ik zwanger was en op dat moment was ik 15 jaar. Mijn vermoedens klopten en na 7 testen te hebben gedaan, kon ik er dan ook niet meer onderuit. Het moment dat ik dit thuis met mijn ouders moest delen vergeet ik dan ook nooit weer (ik ben christelijk opgevoed). Ik heb mijn moeder nog nooit zo verdrietig gezien. Nu ik zelf kinderen heb, snap ik ook dat mijn moeder haar hart op dat moment gebroken was. Want wie gunt het zijn kind om op die leeftijd een kind te krijgen?
Gelukkig werd ik gesteund door mijn ouders.
Ongeacht de omstandigheden heeft mijn moeder mij in alles gesteund wat er op dat moment op mijn pad kwam. Mijn vader heeft het heel moeilijk gehad en heeft het pas een plekje kunnen geven op het moment dat de de baby geboren werd. Mijn zwangerschap is dan ook zeker niet makkelijk geweest. Ik was nog leerplichtig en moest gewoon mijn school afmaken. Ik heb in die tijd ook veel vooroordelen van mensen gehad, wat als puber heel moeilijk is om mee om te gaan! Al helemaal als je zwanger bent. Ongeacht dat het niet makkelijk was heeft mijn moeder mij altijd gesteund. Alle afspraken, controles en echo’s hebben we samen gedaan. De bevalling zouden we dan ook samen doen met mijn zus erbij.
De Bevalling.
15 januari is aangebroken, mijn uitgerekende datum! Ik kan een heel verhaal schrijven van hoe de bevalling is gegaan en wanneer ik zoveel cm had, maar denk dat ik beter kan schrijven over hoe ik het ervaren heb. Ik denk dat het hele proces hetzelfde is voor elke vrouw die moet bevallen. Ik was alleen 15, nog niet volgroeid, geen vriend die me steunde, dus al met al wel een hele happening voor een puber. Toch heb ik me er wel heel ‘makkelijk’ bij neer gelegd.
Ik stond van af het moment dat ik erachter kwam zwanger te zijn al heel positief in en zo ben ik de bevalling ook in gegaan. En ja tuurlijk was ik zenuwachtig en vroeg ik me af wat zou ik voelen. Maar het moet er toch uit! Ik heb de bevalling ook zeker niet als naar ervaren en zou deze zo overdoen. Ja, ik heb pijn gehad maar maakt het zo veel anders als je 15 bent? Ongeacht de omstandigheden was ik ook gewoon een ‘vrouw’ die aan het bevallen was. Ik hoor de dokters nog zeggen: ‘Je kan wel 15 zijn, maar je hebt niets gezegd en alles zonder pijnmedicatie gedaan!’ Ik denk dat je op die leeftijd de dingen wat makkelijker naast je neer kan leggen.
Op het moment dat de bevalling naderde en mijn moeder nog harder dan ik pufte heb ik mijn vader gevraagd of hij er bij wou blijven en zonder woorden heeft mijn vader naast me gezeten mijn hand vast gehouden en af en toe gezegd dat ik het wel kon. Mijn grootse steun in de bevalling was ook zeker mijn vader.
Na 3 dagen weeën en 9 minuten persweeën kwam daar een kerngezond jongentje uit van 3920 gram en 56 cm. Albert(mijn vader) Jeffrey(mijn broer) Mayron(roepnaam).
Hoe het nu gaat.
Inmiddels heeft hij wel contact met zijn biologische papa en gaat daar om het weekend naar toe vanaf zijn 1ste en een hele lieve bonuspapa bij ons thuis die hij al kent vanaf dat hij 2 was.
De tekst op zijn geboortekaartje was:
Er zullen handen zijn die je dragen, En armen waar je veilig bent en mensen die zonder vragen zeggen dat je welkom bent!
Hij is nu 7 jaar en 8 maanden, grote broer van een broertje Gydeon (5) bij mama thuis en zusje Elyn (1) Bij papa thuis.
Bedankt dat je je verhaal wilde doen Sylvana! Het lijkt me heel erg zwaar om op je 15e onverwacht zwanger te raken. Ik was zelf 19 en dat vond ik al heel jong, dus ik vind het heel erg snap dat je zo je verhaal verteld!
16 comments
Ik was ook 15. Mijn ouders wisten niet dat ik zwanger was. Alles is ok gekomen. Nathalie is 26 nu. Jeremy haar broertje is 18 en Yairo ook haar broertje is 13. Ik heb bewust bijna 8 jaar gewacht. Met Yairo in mijn buik heb ik .inmiddels verpleegkundige diploma gehaald. Ook heb ik n stiefdochter van 25. Ik vind het een vies woord stief. Maar ok. Ik zit in de volgende fase van mijn leven. Mijn vriendinnen krijgen nog steeds kinderen. Dus kan overal knuffelen ??. Ik ben ongeneeslijk ziek. Ik denk dat alles in je leven een reden heeft. Vroeger wilde ik perse op de OK werken. Maar toen Natje kwam moesten de plannen gewijzigd. Niet erg want ik wilde ook pas op mijn 35e kinderen omdat ik op de OK cariere wilde maken. Dan had ik er nu dus geen kinderen gehad. Ik ben zo blij met ze alle 4. Dus ben blij dat ik toch 3 blondjes van kinderen van mezelf heb. Als mijn plannen doorgegaan waren zoals ik vroeger gepland had. Had ik mezelf echt tekort gedaan. Want nu.n kleintje opvoeden kan ik echt niet meer door mijn zieke.
Fijn om ook eens over een moeder van 15 te lezen. Ik kom er niet zoveel tegen ? mss maar goed ook. Maar het heeft nooit mijn leventje kapot gemaakt. Ik heb hele g ooi edelstenen ouders, daar kun jij je ook gelukkig mee prijzen meis. Veel geluk met je gezinnetje.
Ik was 19 toen ik een zoontje kreeg, dan is 15 nog zo anders. Wel fijn dat je je ouders door dik en dun hebben gesteund, dat zou zoveel voor je moeten betekend hebben. En wat heb je nu een prachtige zoon! Je mag trots zijn.
Respect k ben zelf ook tiener moeder k was ook op 15 zwanger ben 19 en moeder van 2 kindjes
Respect voor je openheid Sylvana!
Wat mooi geschreven! Hoe heftig om dat allemaal mee te moeten maken als je 15 bent, maar wat fijn dat je ouders je zo gesteund hebben dat het nu zo goed met jullie gaat. Heel veel geluk!
Wat een lieve reacties allemaal! Gaat idd erg goed met ons en geniet met volle teugen van beide jongens.
Mooi geschreven. Dapper dat je de zwangerschap hebt doorgezet op zo’n jonge leeftijd en wat fijn dat je zulke lieve mensen om je heen hebt.
Zo fijn dat je ouders je steunde! Dat is helaas niet altijd het geval..
Wat mooi om te lezen dat je zo gesteund bent door je ouders. Zowel je moeder als je vader. En wat mooi om te lezen hoe het allemaal uiteindelijk goed is gekomen. Succes!
Herkenbaar. Ik was 16 toen ik zwanger raakte.. ook alle steun van m’n ouders en familie gehad!
Jeetje dat is niet mis.. Alle respect voor deze dame! Wat fijn dat je ouders je niet in de steek hebben gelaten ondanks hun geloof, het gaat helaas regelmatig anders.
Wat fijn om te lezen dat je wel door je ouders bent gesteund. Lijkt mij niet meer dan normaal trouwens, maar je hoort vaak helaas anders. En zoals je zegt: je hoopt voor je kind gewoon niet dat hij/zij een tienerouder wordt. Je mag zeker trots zijn op jezelf!
Wauw mooi geschreven en bijzonder en heel fijn lijkt mij de bevalling met je vader naast je. En wat een stoere vent is het nu. Je mg zeker trots zijn op jezelf.
Heb met tranen in mijn ogen zitten lezen, vooral hoe je beschreef dat je vader – ondanks zijn gevoel- bij je was tijdens de bevalling. Wat ben jij sterk! En wat is je familie belangrijk geweest, fijn dat ze uiteindelijk toch steun gaven.
Veel geluk voor de toekomst!
Zo dat is echt jong inderdaad! Ik kan me er geen voorstelling van maken om als kind zelf een kind op de wereld te moeten zetten. Ik was 31 toen ik moeder werd, toen was ik er pas klaar voor. Maar klinkt alsof het hartstikke goed met jullie gaat!!!
Mooi geschreven! Je hebt het toch allemaal maar even gedaan! Ik was ook 15 toen ik erachter kwam en weet dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Maar je mag trots op jezelf zijn !
Liefs