Nog een kleine 3 maanden (oké hele kleine 3 maanden) en dan is Lauren alweer 1 jaar. Dat wil zeggen dat we op dat moment geen baby meer in huis hebben. Aan de ene kant ben ik hier heel blij om, want eerlijk gezegd is het af en toen best wel zwaar om 3 kleine kinderen te hebben en kijk ik best wel uit naar de tijd dat ze alledrie gewoon wat groter zijn. Maar aan de andere kant.. Sluit ik hiermee wel een bijzondere periode van mij leven af… En dat vind ik stiekem best moeilijk. Dus komt hier ooit nog een vierde?
Bewust afscheid nemen van je zwangerschap.
Tijdens mijn zwangerschap van Lauren heb ik heel erg bewust afscheid genomen van het zwanger zijn. Deze laatste zwangerschap was toch een beetje onverwacht en ook al was hij echt niet makkelijk, ik nam er bewust de tijd voor om te genieten en realiseerde me heel erg goed dat ik dit allemaal voor het laatst meemaakte. Toen Lauren geboren was voelde het gewoon goed, het voelde compleet als gezin. Lauren voelt ook echt als een cadeautje op de een of andere manier, ze is een meisje, ze kwam eerder dan haar broers en de bevalling was natuurlijk ook echt een cadeau, hoe snel dat die ging! Dus veel beter kon ik die periode niet afsluiten.
Nu ze 9 maanden is heb ik nog steeds dat gevoel, dat we helemaal compleet zijn. Ik kan er intens gelukkig van worden als ik zie hoe leuk ze het hebben met zijn drietjes en dat ze nu ze wat ouder wordt  zichzelf wat beter kan redden. Ik geniet er echt van dat ze steeds nieuwe dingen leert, dat ze een heel eigen karaktertje ontwikkeld en supergoed duidelijk kan maken wat ze wel of niet wil.
Waarom blijft het dan toch knagen?
Hoe goed ik ook mijn best heb gedaan om afscheid te nemen van het zwanger zijn, het blijft af en toe een beetje gek dat ik dat nooit meer mee zal maken. Ik heb er vooral moeite mee dat ik nooit meer die bijzondere eerste momenten mee zal maken, zoals de test, de eerste echo en de eerste schopjes. Maar bijvoorbeeld ook de bevalling is iets wat toch heel bijzonder blijft. Toch moet ik er eerlijk gezegd niet meer aan denken om nog weer een kleine baby te hebben. Want hoe schattig zo’n mini baby ook is, ik vind het pas echt leuk worden als ze wat groter worden en iets minder hulpeloos zijn.
Waarom geen vierde?
Laten we wel wezen, het is ook gewoon niet praktisch 4 kinderen. Allereerst komen we nu al een slaapkamer tekort, nu is dat nog te overzien aangezien we ook nog een grote zolder hebben, maar als ik zie wat daar nog aan verbouwd moet worden om hem ‘slaapkamerproof” te krijgen!
Dan komt nog het feit dat 3 kinderen al erg druk is. Ik kom soms echt handen tekort en ben dan ook echt blij als ze allemaal even rustig aan het spelen zijn of slapen. (Om nog maar te zwijgen over alle extra rommel en was)
Ook vind ik het heel erg belangrijk dat ik mijn kinderen alles kan blijven geven wat ze nodig hebben. Met 3 kinderen is dat soms al lastig, ze komen niets tekort, maar ze kunnen ook niet zomaar alles krijgen. Bovendien vind ik het wel belangrijk dat ze straks ook nog alle drie kunnen studeren.
Dan heb je nog wat praktische zaken zoals de auto bijvoorbeeld, we hebben nu een auto waar we prima met zijn allen inpassen, maar met 4 kinderen wordt dat toch lastig.
Maar het grootste punt is toch wel mijn gevoel, hoe erg ik het zwanger zijn nog mis en hoe graag ik het wel allemaal over zou willen doen, ik wil gewoon echt geen vierde. Het is een gevoel en het is iets waar ik best wel behoorlijk zeker over ben, want ik wil het gewoon niet. De opvoeding van deze drie komt nu al grotendeels op mij aan en een vierde zou ik er gewoon niet bij kunnen hebben.
Hoe is dat bij jou? Wat zou voor jou het ideale aantal kinderen zijn?
33 comments
Ik ben nu zwanger onverwachts van de vierde vooral mijn man had er moeite mee
Nu moet hij er nog aan wennen
Maar hij is zo geschrokken vind 3 al druk zat
Ons derde meisje is nog maar 9 maanden oud hij vind het ook zielig voor haar
Ik ben er toch wel heel blij mee ook al word het straks druk ik heb zoiets van het moest zo zijn. Het zal pittig worden maar ja ik ben gelukkig met deze zwangerschap .
Hahaha, de redenen die jij aangeeft waren hier ook wel van toepassing, die auto enzo 😉 Komt daar ook nog eens bij dat wij een nieuw samengesteld gezin zijn (de oudste 2 van Husband en de jongste van mij), dus dan nog een vierde van ons tweetjes samen… zou dat het niet allemaal nog ingewikkelder maken?
Ach, dan maar naar ons verstand geluisterd en het bij onze 3 bengels gehouden. After all, alle 3 schatten van kinderen die gezond zijn, wat wil je nog meer? 😉
Ik snap je helemaal. Wij hebben altijd gezegd we willen er 4! Zwanger worden van Elisa ging niet vanzelf en nu is ze alweer 15 maanden, de tijd voor een tweede kindje begint te komen en daar gaan we ook voor. Ik zie alleen wel op tegen de eventuele tegenslagen als het weer niet lukt. We willen er graag 4, maar we kijken gewoon wat de tijd ons brengt. We genieten in ieder geval voor de volle 100% van ons prinsesje!
Ik begrijp je gevoel helemaal. Wij hebben nu één prachtige dochter, maar het idee om nooit meer een zwangerschap mee te maken is zo raar. Ik hoop dat het ons nog een keer gegeven is, maar voor nu genieten we nog van onze dochter!
Ondanks dat wij pas 1 spruit hebben kan ik me je gevoel heel goed voorstellen.
Wanneer weet je dan dat het klaar is? Ik wil graag drie kinderen als het ons gegeven is, maar ook het idee dat een volgende zwangerachap al de laatste zou zijn vind ik bizar. Dus daarom nog twee, dam mag ik nog twee keer.
Ooit wilde ik heel graag vier kinderen. Nu twijfel ik of ik wel een tweede wil. De zwangerschap en bevalling zijn me erg tegen gevallen. Ik weet niet of ik dat nog een keer trek en of dat de moeite waard zal zijn? Maar Marcel is nog klein. We hebben nog tijd.
Ergens herkenbaar alleen mis ik het zwanger zijn absoluut niet. Ik heb twee kinderen en mijn jongste gaat in juni naar school ik sta hier toch wel bij stil de afgelopen periode want opeens heb ik twee kindjes die op de basisschool zitten.
Ja dat idee dat ik nooit meer zwanger zal worden vind ik ook nog best lastig hoor. Maar aan de andere kant moet ik er ook niet meer aan denken om weer alles van voren af aan mee te maken.
Ik begrijp je helemaal. Je moet het allemaal aankunnen en ook goed de praktische dingen overwegen. Ik heb nu echt een prinsesje, maar hoop wel dat ik dit jaar nog een kindje mag krijgen. Liefs Marjon
Heel herkenbaar!
Hier stellen we onszelf deze vraag ook geregeld. Stiekem heb ik mij altijd als moeder van 4 kinderen gezien. Mijn man zit echter niet echt meer op een 4e te wachten.
Daarbij komt voor ons ook dat het “gaan” voor nog een kindje een veel rationeler besluit is dan bij de eerste drie. Bij de eerste wil je graag moeder worden, bij de tweede wil je een broertje of zusje voor de eerste en voor een derde hadden we allebei een heel sterke wens om ons gezin compleet te maken. Dat is nu minder.
Rationele en materiele zaken als “we hebben 3 gezonde kinderen, daar mogen we wel heel dankbaar voor zijn”, “we moeten dan een nieuwe auto”, “geen zin meer in al die ziekenhuisbezoeken” gaan ook een grote rol spelen bij het beantwoorden van deze vraag. Ik denk dus dat ook bij ons geen 4e meer komt. En dat vind ik ergens ook wel fijn.
Voor mij was dat vijf kinderen. En die heb ik ook mogen krijgen.
Zeker als ze zo klein zijn lijkt me het super heftig. Na de scheiding van mijn ouders waren wij aan de ene kant ineens een ‘gezin’ met vier kinderen. Gelukkig bestaan er tegenwoordig veel auto’s waar het makkelijk in past (ook al moet je die dan wel kunnen kopen natuurlijk), maar het zijn inderdaad wel veel kinderen bij elkaar. Respect voor jou hoe je het allemaal doet met je drie kinderen hoor die zo dicht bij elkaar in leeftijd zitten.
Wij hebben nu 2 kindjes en houden het ook daarbij. Lichamelijke en mentaal zou ik zeker nog wel een zwangerschap aankunnen en een kindje opvoeden en zien opgroeien is geweldig! Maar ik vind 2 kindjes in 2 jaar tijd best pittig. De avondspits doe ik vaak alleen omdat mijn vriend in de horeca werkt. En het is ook gewoon practisch 2 kids, om de redenen die al eerder genoemd zijn.
Hier moet de eerste nog geboren worden, maar als het ons gegeven zou zijn zouden we graag twee of drie kinderen willen. Voor nu geniet ik nog een week of 6 van deze zwangerschap; de rest is voorlopig nog toekomstmuziek. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je het gevoel van zwanger zijn gaat missen.
Ik denk dat het gevoel altijd een beetje blijft knagen en dat dat er deels mee te maken heeft dat je zelf nog zo jong bent. Dat is wel waar ik verwacht mee te gaan worstelen en ik ben toch al bijna 29. Als je vroeg aan kinderen begint ben je er ook vroeg weer uit uit. En dat terwijl je biologisch gezien nog wel Door kan tot je minimaal 39 bent. Ik ben bijna uitgerekend van onze derde. En hier is de derde ook echt de laatste. Ik zou misschien nog wel een vierde bij willen maar ik weet dat het gevoel nooit helemaal stopt. Mijn man is er zo klaar mee dat hij een sterilisatie laat doen. Ik sta daar volledig achter. Ooit komt er een moment dat je dit af moet sluiten. Oneindig Door gaan kan niet. Drie gezonde kinderen. Meer valt er niet te wensen.
Ik denk dat dat altijd lastig blijft. Of je niet nog een kindje wil.. ik zou graag 3 kindjes willen, maar mijn man 2. We zien wel, je weet nooit hoe het loopt
Alleen praktisch gezien houd ik het al op 2. Past in de auto, makkelijk. Past in mijn huis. En een aan de hand van papa en een aan de hand van mama. Prima geregeld.
Drie kids lijkt mij al heel lastig haha. Vier zou inderdaad heel onpraktisch zijn. Maar zeg nooit nooit 🙂
Ja dat lijkt me toch een lastig besluit. Mijn ouders hebben vier kids en ik vraag me weleens af hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen. Hoe graag ik ook een groot gezin wil zal dat hem niet worden.. En het moet je natuurlijk ook maar gegeven zijn. We zouden er sowieso graag twee willen en wellicht ook een derde maar die een tijdje later.. Achja, zo ver is het allemaal nog niet!
Ik begrijp je helemaal! Dat gevoel om nooit meer zwanger te zijn is zo gek. Hopelijk mag ik het nog 1 keertje meemaken, dat zou voor mij (denk ik) ideaal zijn, 2 kinderen .
Ik zou nog wel een vierde willen. Manlief helaas niet. Ja, het is druk maar met 3 ben je dat ook denk ik maar… dat bijzondere van een zwangerschap zal ik altijd missen. Ook na 10 kids 😉
Poe ja zeg… vier kinderen. Dat lijkt me onwijs druk en niet praktisch inderdaad. Ik vind drie kinderen al veel haha. Het gevoel van nooit meer zwanger zijn en zo’n klein mini-mensje in huis hebben, herken ik echt heeeeeel erg. Dit zou voor mij een reden zijn toch een derde te nemen, maar dat zou niet eerlijk zijn want als ik kijk naar als de kinderen dan groter zijn, dan wil ik liever een gezin met twee kinderen. Klinkt een beetje raar, maar ik bedoel te zeggen dat ik nooit een derde kind zou nemen alleen omdat ik weer zo graag zwanger wil zijn. Wij zijn compleet nu dus!
Ik ben nu zwanger van nr 3 en weet heel zeker dat er geen 4e komt.. Al zou ik dat wel willen… Maar het mag lichamelijk niet van de gynaecoloog, want het is na 3 keizersnedes niet meer verantwoord voor mij. Dus word dan ook tijdens mn 3e keizersnede meteen gesteriliseerd.. En ben dus nu ook heel bewust afscheid aan het nemen van alles tijdens deze zwangerschap
Ik ook 3 keizersnedes. Mijn arts durfde wel een 4e kz aan. Alleen gaat dat niet gebeuren, manlief wil het niet…
Vind dit een lastige. Zou een vierde tzt wel leuk vinden, maar idd er zitten best wat praktische bezwaren aan zoals ruimte en de auto idd. Ben er zelf nog niet uit, maar snap helemaal wat je bedoelt.
Wij hebben 1 kindje en daar blijft het hoogstwaarschijnlijk bij. Eigenlijk om veel dezelfde redenen. En ook omdat ik zelf ook nog een leven wil hebben.
Ik wilde altijd een groot gezin. Zeker wel 3 misschien wel 4. Ik ben al blij dat ik voor een derde zwangerschap mag gaan. helaas lijkt de natuur er anders over te denken en vind tot nu toe 2 kinderen genoeg.
Twee kinderen leek ons ideaal. Nu ons dat gegund is houden we het daar ook bij. Ook grotendeels vanuit praktisch oogpunt.
Ik snap heel goed dat je drie genoeg vindt. Enne, ik denk dat iedere vrouw soms het zwanger zijn mist, of er met weemoed aan terugdenkt. Als heb je tien kinderen! 🙂
Als je zo graag zwanger wil zijn, is het draagmoederschap dan niet iets voor jou? Je krijgt dan geen vierde kindje, maar bent wel zwanger en maakt iemand anders heel gelukkig!
draagmoeder zijn is mentaal niet voor iedereen weggelegd, ook de andere kinderen zullen zich afvragen waar de baby naar toe is natuurlijk
Als nakomelingetje, je bent jong zat 😉 Nee geintje. Tel je zegeningen. Je hebt 3 gezonde kinderen.
Ik snap je helemaal, je moet het ook aankunnen. Ik hou ook rekening met mijn gezondheid, ben bang dat die nooit helemaal goed gaat zijn. Dan kan je ook geen groot gezin aan. Nu heb ik een lief meisje en hoop dat er nog wel een kindje bij mag komen 🙂