Een brief aan mijn ‘Pre Mom Self’

by Tamara

Beste Tamara,

 

Op het moment dat ik deze brief schrijf ben je al bijna 5 jaar moeder. De afgelopen 5 jaar waren de meest mooie, ontroerende, gelukkigste en toch af en toe ook zwaarste jaren van je leven tot nu toe. Waar je het ene moment dolgelukkig bent, herhaal je het volgende moment de : ‘Het is een fase’ mantra in je hoofd en vraag je je af waarom je ook al weer geen koffie (of iets sterkers) drinkt.

Het moederschap heeft je veranderd. Het heeft je sterker gemaakt, meer volwassen en meer vrouw. Het heeft je emotioneler gemaakt en vergevingsgezinder. Het heeft ervoor gezorgd dat je nu met een enorme bewondering naar jouw eigen lichaam kijkt. Het lichaam waarin je 3 prachtige kinderen hebt laten groeien, een lichaam dat in staat is geweest om vreselijke pijnen te doorstaan en je vervolgens het meest prachtige en overweldigende cadeau ooit te geven, een kind.

De onbenullige onzekerheden die je eerst had over een pukkeltje of over je kleding hebben plaatsgemaakt voor echte onzekerheden over het moederschap, s’avonds als je in bed ligt, vraag je je af of je het allemaal wel goed doet, waarom je je stem zo verhief , waarom je niet wat meer met je kinderen speelt. Bij het moederschap krijg je meteen een hele dosis schuldgevoel en zorgen cadeau. Je zult eindeloos twijfelen over soorten luiers, soorten voeding, verschillende kleertjes en opvoed methodes.

Wat ik je wil meegeven voor het moederschap? Volg je hart, je zult merken dat je hart volgen in het moederschap het beste is wat je kunt doen. Je zult fouten maken, maar weet je? Dat maakt niet uit, denk je dat andere moeders alles perfect doen? Ik weet dat je je het ontzettend spannend vind om moeder te worden, zo spannend dat het je af en toe vreselijk aangrijpt, ik kan je vertellen dat geen enkele vrouw weet precies van het inhoud om moeder te worden totdat je na een bevalling voor de eerste keer in de ogen van je kindje kijkt. Die overweldigende band die ik toen voelde, is iets wat ik met niets kan vergelijken.

Het is nu 5 jaar later dan op het moment waarop jij je nu bevind, je wrijft zacht over je buik waarin je eerste, nog ongeboren zoon nog veilig groeit. Je bladert door boeken over het moederschap in een poging om ‘alvast’ zoveel mogelijk te leren, maar weet je dat ik in de laatste 5 jaar als moeder meer over het moederschap leerde dan in de 19 jaar daarvoor? Moeder worden kun je niet leren door veer in een boekje te lezen, je leert het alleen door het te worden en wat aan te prutsen, met vallen en opstaan. Je zult de concurrentie strijd met andere moeders voelen en soms onzeker zijn of anderen het niet allemaal veel beter doen.

Je hele leven zal anders worden, op een goede manier omdat het zoveel rijker wordt, maar soms zullen al die verantwoordelijkheden je zwaar vallen, dat is niet erg je groeit erin mee en langzamerhand zul je ondervinden dat het je allemaal steeds makkelijker af gaat,

Lieve Tamara,

Geniet nog even van de onbezorgde tijd dat je voor niemand hoeft te zorgen behalve voor jezelf. Maar kijk vooral uit naar een waanzinnig bijzondere tijd in je leven, waar je vijf jaar van nu, met trots op terug kunt kijken.

 

 

Wat zou jij willen meegeven aan jezelf voordat je moeder werd?

Misschien vind je dit ook leuk

13 comments

Cassandra 20 oktober 2015 - 08:12

Ik zou mezelf precies bovenstaande willen meegeven. Prachtig geschreven dit lieverd!! Geweldige mama!!

Reply
lin mommysworld 19 oktober 2015 - 14:42

Ah heel mooi geschreven!!

Reply
Bibian 19 oktober 2015 - 11:19

Wat heb je dat mooi geschreven, ga op je gevoel af. liefs

Reply
Lifesabout 19 oktober 2015 - 10:14

Ik zou willen meegeven ‘ga op je gevoel af’ en geniet elke dag voluit, ook al is de dag niet zoals je zou willen. Ik heb te weinig bewust genoten vroeger en dat haal ik nu in ; )

Reply
Romy 19 oktober 2015 - 09:25

Wat mooi geschreven en helemaal waar.

Reply
Renske 19 oktober 2015 - 08:34

Wauw, ontzettend mooi en krachtig geschreven. Zelf heb ik vanuit mijn (toekomstige) beroep – gedragswetenschapper – veel te maken met opvoedproblematiek. De vraag die ik vaak krijg is ‘Wat is de perfecte opvoeding?’ Helaas kan ik daar geen antwoord opgeven, want ik geloof niet in de perfecte opvoeding. Wat ik, net als jij, eigenlijk altijd zeg is het volgen van je hart en je intuïtie. Je hebt het prachtig verwoord. 🙂

Reply
Madelaine 19 oktober 2015 - 08:28

Wauw, heel mooi!

Reply
Simone 19 oktober 2015 - 08:23

Wat ik wil meegeven, ook heel cliché, maar wel waarheid als een koe: Geniet van iedere dag, ze worden zo snel groot!

Reply
Nesrin 19 oktober 2015 - 08:22

Ontzettend mooi geschreven. Herkenbaar want je leert ontzettend veel meer als je moeder bent in een korte tijd niet alleen over kinderen maar over eigenlijk alles en meer.

Reply
Saskia 19 oktober 2015 - 08:12

Volg je hart is iets waar ik ook sterk in geloof. Mooi geschreven.

Reply
Joyce 19 oktober 2015 - 07:47

Wauw mooi geschreven! Wat ik mee wil geven is alles komt goed x

Reply
Josan 19 oktober 2015 - 07:05

Heb vertrouwen, het komt wel goed….Dat geldt echt voor mij persoonlijk. Toen ik aan kinderen begon, was ik getrouwd. Ik scheidde en alleenstaand moeder zijn, bleek ook weer niet het einde van de wereld. Inmiddels weer getrouwd en met nieuwe partner nog een kleintje. Terugkijkend blijkt dat als je vertrouwen hebt, het wel goed komt.

Reply
Channa 19 oktober 2015 - 06:38

Wauw, heel mooi. En wat ik mezelf wilde meegeven echt geen idee, maar wat ik nu iedereen (toekomstige) moeder zou willen meegeven: Vertrouw op jezelf en volg je (moeder)gevoel! (hoe cliché ook.)

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.