De jongensmama die een meisje kreeg, deel 2

(geschreven met 38+4 weken zwangerschap)

In mijn vorige blog vertelde ik al hoe ik mijn toekomst beeld moest bijstellen toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap, toen ik een zoon kreeg in plaats van de dochter die ik verwacht had. Hoe ik dolgelukkig was dat ik nog een jongen kreeg, want hoe gaaf is dat?? Twee jongens! En hoe ik bij mijn derde zwangerschap aan mezelf vroeg waarom ik deze keer ineens zo graag een meisje wilde en erachter kwam dat die wens uitkwam!

Ik moest alleen naar de 20 weken echo en gebruikte mijn speurskills om op het beeld iets van een geslacht te ontdekken, ik had het immers bij Floris zelf al bij 17 weken gezien en verwachtte het deze keer ook wel te kunnen zien. Maar natuurlijk werkte de baby zoals gewoonlijk weer niet mee en had ik aan de vrouw die de echo afnam gevraagd of ze het geslacht misschien op kon schrijven, zodat ik en Richard de envelop samen konden openmaken als we het graag wilden weten. Tijdens het opmeten van het bovenbeentje zag ik het geslacht al in beeld komen en ik zag… Duidelijk twee balletjes! Ok even slikken, nooit zou ik een dochter hebben. Maar meteen ging door mijn hoofd, wauww! Ik heb gewoon 3 zoons straks! Drie boefjes! In gedachten was ik al aan het wegdromen over hoe mijn derde zoon eruit zou zien. Blond net als Floris of donker als Maxim? Zou hij ook zo’n boef zijn als Floris? Of lief en zorgzaam als Maxim?

We namen de gesloten envelop mee naar huis en in de auto fantaseerde ik verder over mijn derde jongen. Thuis legden we de envelop op tafel.. En nu? Maken we hem open of blijft het een verrassing? Richard hield het niet meer en scheurde de envelop open. Voorop het fotomapje stond: ‘Het is een jongen!’ Hmm dat dacht ik al, maar om het daar nog even te zien staan was toch wel even gek. Richard haalde de foto’s uit het mapje en kreeg meteen een enorme grijns op zijn gezicht. Dit was de foto die in de envelop zat.

Duidelijk toch?

Ik geloof dat het eerste dat ik tegen Richard zei: ‘waaaaaat?? Kun jij meisjes maken?’ was. Ik was echt helemaal verbaasd! Nou en het heeft wel echt een hele tijd geduurd voor ik dat roze spul gewend was. Bij 26 weken kocht ik het eerste pakje en Maxim mocht kiezen! En natuurlijk koos hij voor roze! Haha.

Ik had altijd verwacht dat kleding voor meisjes kopen veel makkelijker zou zijn. Hoevaak had ik niet al voor de rekken met meisjeskleding gestaan? Al die leuke kleurtjes, jurkjes, rokjes, shirtjes en leggings! Maar nu ik het eindelijk mocht kopen vond ik alles zo vreselijk truttig! Vreselijk die tutu dingen, al dat glitter en al die strikjes! Gelukkig went alles en heb ik nu een kast vol met roze en bloemetjes!

Ik ben wel ontzettend benieuwd naar de verschillen tussen een jongen en een meisje. Qua karakter vooral! Natuurlijk ligt dat niet helemaal aan het geslacht, maar ik ben heel bebieuwd of er nog veel verschil tussen zit! Over een paar weekjes kan ik het vertellen!

Denk jij dat er veel verschil zit tussen jongens en meisjes behalve kleding?