A tale of two boobs!

Nee, ik krijg geen borstvergroting ( was het maar waaar! ) en ik heb ook niet de ambitie om een soort 50 shades of grey artikel te schrijven. Maar het leek me wel leuk om als ‘kennelijk’ langvoedster, mijn borstvoeding verhaal te delen. Verwacht geen pleidooi over de vele voordelen van borstvoeding en waarom je het echt moet proberen. Dit is puur en alleen mijn verhaal!

bron

De echte reden dat ik ooit borstvoeding ben gaan geven? Nu kan ik wel een prachtig verhaal gaan bedenken over hoe ik gefascineerd was door de goede stoffen in moedermelk en hoe geweldig het me leek om 5 jaar een kind te voeden, maar dat was echt niet zo. Ik ben gewoon een krent en als iets gratis kan probeer ik eerst die manier.
Bovendien is het kennelijk makkelijker om eerst bv uit te proberen en dan fv te geven wanneer het niet lukt dan andersom. Dusss! Let’s give it a try!
Toen ik bij 20 weken al wakker werd met een natte plek in mijn bed, dacht ik dan ook: ohhh mooi! Dat gaat vast lukken!

Om eerlijk te zijn vond ik het maar raar hoor die eerste paar keer borstvoeding. Je bevalt en het eerste wat zuiplap Maxim deed was aanhappen. Auw! Dat deed best zeer! En nouja, het voelde een beetje gek, aangezien ze tot voor kort nog een heel andere functie hadden.

In de kraamweek had ik verschrikkelijk last van stuwing. Mijn ooit zo bescheiden ‘dames’ waren uitgegroeid tot formaat watermeloen en hoewel ze echt best zeer deden, vond ik ze geweldig! Ik had eindelijk eens echt grote Tetten!! Hahaha!

In de weken erna bleken zowel Maxim als ik een natuurtalent te zijn en waar ik eerst wilde stoppen met 3 maanden, 6 maanden en een jaar. ( want langer dan een jaar voeden? Dat kan echt niet! Dan heb je gewoon een peuter aan je tiet!) stopte ik uiteindelijk met tegenzin na 16 maanden omdat dracula Maxim echt geen behoefte meer had aan mijn melk en liever zijn slagtanden in mij boorde! Auww!

Meteen daarna was ik weer zwanger en ach het ging zo goed! Waarom niet nog een keer? Nou dacht ik dat Maxim borstverslaafd was, Floris was echt een melkjunkie en dronk het liefst hele dagen door. Zelfs toen ik weer ongesteld werd en de melk minderde dronk hij stug door en ook een nieuwe zwangerschap hield hem niet tegen.

Zodra je s’avonds zei: ‘Floris? Ga je mee naar boven?’ Juichte hij meteen: ‘Jaaaaaa lekker melkieeeeee’

Aangezien Floris uit zichzelf echt niet wilde stoppen en ik het na bijna 2 jaar ( ja ik had echt een drinkende peuter!) best wel zat was, zeker met de pijn die het drinken tijdens een nieuwe zwangerschap veroorzaakte, besloot ik het rigoureus aan te pakken en echt voedingen te gaan weigeren. Eerst de ochtend, dus hup s’ochtends eruit en meteen brood eten, toen de middag, knuffelen mag maar na de lunch en een beker drinken krijg je niks meer vriendje en als laatste de avond en nacht. En dat was nou iets waar meneer het niet mee eens was. Ik geloof dat hij wel een paar dagen alles bij elkaar gegierd heeft en niet eens meer bij mij in de buurt wilde komen omdat ik zijn ‘melkie’ afpakte. En ja, ik vond het best moeilijk, hartverscheurend zelfs wanneer hij helemaal overstuur op schoot lag en ‘neeeee MIJN MELKIE!’ riep.

Na 3 dagen ongeveer aanvaarde hij dat het gedaan was met de melk en hoefde hij zelfs de nachtvoeding ( waar mama dan nog wel gehecht aan was) niet meer. Al snel volgde zijn eerste doorslaapnacht ooit en had hij geen interesse meer in borstvoeding.

Binnenkort beval ik van mijn derde kindje en natuurlijk ga ik deze keer weer een poging wagen. Nog steeds ben ik niet zo’n jubel die het zooooo ontzettend bijzonder vind allemaal. Ja ik vind het top dat mijn lichaam het presteert om na een zwangerschap nog even een kind goed door te laten groeien, maar ik wil wel zeggen dat wanneer het bij mij niet allemaal zo moeiteloos gegaan was, ik waarschijnlijk zo gestopt was en een fles had gegeven. ( was lachen geweest, ik heb al moeite me aan hoeveelheden te houden als ik iets bak! Haha)

Aan het eind van deze blog nog even een dikke pluim voor alle moeders. Ik heb een bloedhekel aan die ene term waarmee over moeders die borstvoeding geven gesproken word, maar vind het mogelijk nog erger wat een verschrikkelijke verwijten moeders die flesvoeding geven soms krijgen. Het moederschap is geen wedstrijd dames! Denk je echt dat die kinderen op de middelbare school straks een ‘ik heb borstvoeding gehad’ of een ‘ik kreeg een fles’ club beginnen? Nee echt niet. Het is iets wat tijdens de baby tijd heel belangrijk is en er daarna nog amper toe doet, dus zonde om je tijd te verspillen aan iets wat een ander doet!

Dus dames! Dikke pluim voor jullie allemaal!

Mocht je vragen hebben over borstvoeding of het stoppen hiervan. Of er gewoon over willen kletsen, laat dan een reactie achter of mail me op tamara@themommydiaries.nl