Ja, als ik het zo lees dan vind ik helemaal dat de tijd razend snel gegaan is. 5 jaar geleden liep ik nu rond met mijn ontzettend dikke buik ( echt, zo dik ben ik daarna nooit meer geweest) en had ik nooit verwacht dat ik nu, 5 jaar later, 3 kinderen zou hebben. Toen moest ik nog een paar dagen tot de uitgerekende datum, nu duurt het nog precies een week tot mijn allergrootste jongen 5 jaar wordt. Dus leek het me wel leuk om eens terug te blikken op mijn eerste 5 jaar als moeder en te vertellen hoe dat nu is, 3 kindjes zo snel op een rij!
Mijn hele eerste zwangerschap ging ik ervan uit dat ik wel eerder zou bevallen, maar toen kerst 2010 voorbij gekropen was en ik nog steeds met een dikke buik rondliep ( uhh waggelde ) ging ik er voor het gemak maar vanuit dat ik de 42 weken wel zou halen. Dat gebeurde gelukkig niet want op 3 januari werd na een 3 dagen durende bevalling onze eerste zoon Maxim geboren. Het makkelijkste en liefste jongetje van de de hele wereld. Altijd aan het lachen en spelen, altijd lief en rustig. Hoewel ik na mijn bevalling heel hard riep dat ik nooit een tweede keer zou willen, ging toen Maxim ongeveer 8 maanden was de pil in de prullenbak en gingen we voor een tweede.
En tja, dat duurde wel even, tot onze grote frustratie. Eigenlijk moet ik niet zeuren, want er zijn mensen bij wie het veel langer duurt en moeizamer gaat, maar uiteindelijk vond ik het vreselijk lang duren die 8 maanden. Eindelijk maar toch werd ik toen Maxim 16 maanden was weer zwanger en hoewel het af en toe best lastig was omdat Maxim nog niet liep had ik een hele makkelijke zwangerschap en niets te klagen. We kwamen erachter dat we weer een ventje zouden krijgen en dat vond ik toch wel zo ontzettend leuk, een broertje voor onze grote jongen! Bovendien dacht ik, dat aangezien we al een jongen hadden dat ik wel wist hoe het allemaal zou gaan. Ik zou vast en zeker weer zo’n makkelijk kindje krijgen.
Nou niet dus, Mij 2 jongens konden niet meer verschillend zijn, waar Maxim zo heerlijk rustig was, was Floris heel druk en driftig. Hij moest alles snel, snel, snel en klom toen hij 8 maanden was al de trap omhoog en op de eetkamertafel. Om eerlijk te zijn heb ik heel vaak getwijfeld of ik er wel goed aan had gedaan om 2 kinderen zo vroeg na elkaar te krijgen. Natuurlijk hadden ze ontzettend veel aan elkaar en speelden ze veel samen, maar 2 kinderen onder 3 in de luiers waarvan 1 een zorgenkindje is en waarvan de ander continue de boel op stelten zette, ik vond het niet bepaald makkelijk.
Er verstreek wat tijd en net toen we hadden besloten dat er geen derde zou komen, werd ik weer zwanger. Floris was toen 18 maanden dus er zou weer ongeveer 2.5 jaar verschil tussen zitten. Eerlijk? Ik maakte me er best wel zorgen over hoe ik dat zou moeten doen. Floris was heerlijk aan het peuterpuberen en hoe consequent we ook waren, hij vond altijd wel manieren om streken uit te halen. Ook kon hij zichzelf totaal niet vermaken en kreeg hij om het minste een driftbui. Het is trouwens niet zo dat hij heel vervelend is ofzo. Het is namelijk echt zo’n ontzettend leuk en lief mannetje. Alleen heeel erg ondeugend! Haha!
Toen kwam Lauren en hoewel het weer een heerlijk eigenwijs ding is ( heeft ze echt niet van mij hoor) is ze voor ons gevoel wel makkelijk. Ze slaapt redelijk goed, is rustig en huilt vrijwel niet. Toch vind ik het af en toe best wel zwaar, 3 kinderen zo kort op elkaar. Je bent gewoon de hele dag bezig. Is de ene kant van de kamer opgeruimd, dan is de andere helft weer een rommel. Heb je net alle was opgevouwen, ligt de wasmand weer vol. Om de een of andere reden huilen ze altijd alle drie tegelijk en vreten ze vanalles uit als ik even niet oplet ( tijdens het koken bijvoorbeeld)
Toch vind ik het heerlijk, moeder zijn van 3 van die kleintjes. Ja het is af en toe erg druk en ik ben s’avonds echt blij als ze op bed liggen. Maar als ze dan weer zo heerlijk met zijn drietjes liggen te spelen of wanneer ze zo blij zijn om elkaar te zien, dan geniet ik echt enorm van ze! Op de momentjes dat ik het even zwaar vind houd ik me maar voor dat ze vanzelf wel groter worden en het makkelijker word. Dan ga ik deze tijd nog wel missen denk ik.
Hoe groot is het leeftijdverschil tussen jouw kinderen? Of wat zou je een ideaal verschil lijken?
28 comments
Hier 2 kindjes met 3 jaar ertussen. Als we voor een derde gaan lijkt me 2,5-3 jaar weer fijn. Als de grote zindelijk is, je begrijpt en zich ook zelf kan vermaken wordt het zorgen voor een baby toch wat makkelijker lijkt me. Wij wilden echt weer genieten van zo’n mini en dat lukt mij beter door de rust die we met een 3 jarige al hadden. Moet wel zeggen dat zowel onze peuter als ook de baby makkelijke kinderen zijn.
Leuk om te lezen Tamara!
Heel knap hoe je dat voor elkaar gebokst hebt, 3 kids zo kort op elkaar!
Ik moest er niet aan denken om ze zo dicht op elkaar te hebben.
Na de oudste (die inmiddels 4 is geworden) wilde ik eerst met volle teugen van hem genieten.
Zijn zusje is dan ook geboren toen hij 3 jaar en 3 maanden was.
Zindelijk en zelfstandig, want hij kon zichzelf al aankleden! ?
Nu wil ik geen kinderen meer … ?
Leuk om te lezen! Ik heb 2 oudere bonuskids en die schelen zich 4 jr. Ikzelf scheel me 5 en 7jr met mn broers. Ik had dus als droom om mn kinderen met 2jr leeftijdsverschil te krijgen.. leek me ideal. Dit werd 18mnd omdat ik sneller zwanger was dan gedacht. (Eerste kindje via medische molen) ik vind het af en toe megapittig omdat ze inderdaad altijd tegelijk huilen en ondeugend worden als mama iets moet doen. En ja het is een dagtaak! Maar zoooo leuk om de 2 zo samen te zien. Ze hebben straks echt wat aan elkaar. Nu even pittig en straks plukken we er de vruchten van. Persoonlijk denk ik dat het “ideale leeftijdsverschil” niet bestaat. 🙂
Hier een heerlijk ondernemend mannetje van 14 maanden en de tweede verwachten we eind februari! Vindt nu de laatste loodjes wel zwaar worden en kijk er naar uit straks mijn lichaam weer ‘terug’ te hebben ? Zelf ook ongeveer 16 maanden verschil met mijn broertje en vind dat super! Kom uit een groot gezin waar iedereen wel dicht op elkaar zit en heb het altijd super gevonden ? Hoop dat onze jongens straks ook fijn samen op kunnen trekken
Leuk om te lezen Tamara. Het leeftijdsverschil tussen onze dochters is 14 maanden, terwijl 2,5 tot 3 jaar volgens ons eigenlijk het ideale leeftijdsverschil is. Niet gelukt..Haha. De derde plannen wij dus 😉
Het leek mij ook onwijs leuk om niet al te veel leeftijdsverschil te hebben tussen de kinderen, maar zoals het nu lijkt moeten wij nog even geduld hebben voordat we onszelf weer groen licht kunnen geven. Maar veel tijd tussen de kinderen heeft ook zo zijn charme natuurlijk. We zullen wel zien wanneer de wens groter is dan het verstand.
Onze dochter is bijna 10 maanden maar na 8 maanden had ik al zoiets van een tweede kindje zou zeer welkom zijn. Maar door mijn ziekte is het beter te wachten Wel willen we niet te lang wachten want ik ben al 35 dus heel veel leeftijdsverschil tussen beiden zal er niet zijn Natuurlijk besef ik ook dit keer dat niets vanzelfsprekend is.
Ik heb pas een kindje een maandje jonger als Lauren, en zou t liefst als ze een maand of 9 is weer voor een tweede willen gaan, doordat we gebonden zijn aan ivf. Ik verschil met mn zusje net geen 2 jaar en vond dat altijd erg fijn.
Hier 13 jaar verschil dus dat is echt niet te vergelijken… straks ben ik druk met een baby en me druk aan het maken over die vreselijke pubermeid wat ze aan het worden is/ al is….
Hierna zouden we graag nog een kindje willen, en we laten de natuur zijn gang gaan, dus of er nou 6 maanden tussen zit of 2 jaar, dat zien we dan wel….
Leuk om dit trouwens te lezen, vind altijd fijn dat jij niet de roze wolk aan het promoten bent!
Ik vind het heel knap! Zelf zou ik het niet kunnen denk ik.. Hier bewust voor 4 jaar (op de dag af) ‘gekozen’ en dat bevalt prima. Maar nu hebben we dan ook echt een modelbaby dus waarschijnlijk wil ik tussen de 2e en 3e (als die er mag komen) minder tijd. Onze meiden hebben nu niet veel aan elkaar vanwege het grote leeftijdsverschil. Het zal allebei voor- en tegens hebben.
Wij kregen 3 kinderen in 16 maanden, onze oudste liep ook nog niet toen zijn twee broertjes geboren werden. Ik vond het wel druk (natuurlijk) maar het heeft ook heel veel voordelen vind ik. De jongens hebben inmiddels heel veel aan elkaar èn ik hoefde nog nergens heen (school of peuterspeelzaal) in de ochtend, als wij om 9:30 nog in pyjama waren dan had niemand daar last van 😉
Wij verwachten nu weer een tweeling (de oudsten gaan alledrie inmiddels naar school) dus ik denk dat het nu ‘s ochtends wèl heel druk gaat worden… We zullen het zien!
Zo herkenbaar: Matteo is geboren op 31/10/2010, braafste jongen ooit. Zijn tegenpool: Simon, geboren op 26/06/2012 en Ciara, mijn eigenwijze prinses ( zij heeft het wel van mij :)) is geboren op 25/11/2014 🙂
Ik vind het knap hoe je alle ballen in de lucht houdt! Zoals Nicole ook al zegt, vind ik 1 al best pittig soms.
Het is zeker pittig. Wij hebben zelf 3 kindjes binnen 3,5 jaar gekregen, maar ik moet wel zeggen….ze zijn nu 11,13 en 15 en nu is het heeeeel gezellig. Ze zijn leuke gezellige sociale pubers. Je bent nu minder aan het verzorgen en kan daardoor meer genieten van het opgroeien.
Kan me voorstellen dat het écht heel pittig is, maar het lijkt me ook wel weer heel leuk. Mijn broertje en ik schelen maar anderhalf jaar en zijn altijd (en nog) onafscheidelijk geweest.
Het lijkt mij ook hartstikke pittig drie kindjes! Ik kan niet uit ervaring spreken maar weet van mijn zus die er drie in drie jaar heeft gekregen dat het niet altijd even makkelijk is. Maar je doet het hartstikke leuk, je lijkt me een onwijs leuke en lieve mama.
Het is druk, kost veel tijd maar het is oh zo gezellig! Ik heb ook 3 kids onder de 5. Heb een dochter van bijna 5 jaar, een zoon van 2,5 jaar en een zoon van 8 maanden. Ze kunnen niet met elkaar en niet zonder elkaar. Me dochter is het zorgzame typetje, die wil me altijd met alles helpen. Me oudste zoon is het ondernemende typetje, is altijd wel bezig. Me jongste zoon is heel vrolijk, altijd lachen en snel. Mijn dag zou niet compleet zijn zonder mijn 3 geweldige kinderen. Bij mij zit alleen nog de jongste in de luiers, dua dat valt wel mee. Iedereen buiten die vragen altijd. Hoe doe je dat toch? Ik doe het je niet na! Zo druk he, je hebt niey stil gezeten. Mensen ik vind het heerlijk, als ik de keuze over mocht doen, had ik prwvies hetzelfde gedaan! Wat is het toch geweldig mama te zijn!
Ik vond één kindje al zo’n enorme verandering, en daarom al best zwaar. En dan is ons zoontje nog extreem makkelijk. Drie kinderen lijkt me echt heel zwaar.
Hier zit er 16 maanden tussen onze 2meiden. De oudste is ook druk, kan slecht alleen spelen en gauw driftig,maar ook zooo lief. De jongste zou je zo vergeten want ze is zooo makkelijk..daar kun je er wel 10 van hebben rondlopen 😉 het is gezellig druk en ik vind het heerlijk! Ze zijn de beste maatjes maar af en toe ook gillende ruzie hahaha. Zou t zoweer doen 🙂
Hier zit er 16 maanden tussen onze 2meiden. Het is gezellig druk en ik vind het heerlijk! Ze zijn de beste maatjes maar af en toe ook gillende ruzie hahaha. Zou t zoweer doen 🙂
Oh oh, Quinn is net een en ik roep al een tijdje heel hard dat ik alweer zwanger zou willen zijn. Olivia en Quinn schelen 2 Jr en 2 maanden, dat was echt prima te doen, maar ja. Dat waren er maar twee, voor een derde houd ik mijn hart vast dan haha
Ik kan me voorstellen dat dat best zwaar is, 3 jonge kinderen. Maar aan de andere kant lijkt het me wel heel erg leuk 🙂
Ik doe het je niet na! Ik ben echt blij dat er ruim 4 jaar tussen mijn kinderen zit. Eerlijk het mocht echt een half jaar korter zijn maar moeder natuur is een bitch.
Het lijkt me wel fijn dat er niet zo`n grote leeftijd tussen je kinderen zit. Ik ben nu zwanger van mijn eerste kindje, maar mocht ik hierna een tweede willen, zouden wij eerst moeten verhuizen.
Liefs
Als ik je blog zo lees lijkt J nog het meeste op Floris; ook altijd erg ondernemend en kan snel heel driftig worden. Dit is oa ook de reden dat er (nog) geen sprake is van een 2e. Mijn vrouw had een behoorlijk zware zwangerschap inclusief bekkeninstabiliteit etc en ze is dus bang dat het erg zwaar wordt met zo’n druk kleintje als J erbij, die vaak weigert te luisteren en net de andere kant op wil dan wij. Als de dan alleen met hem is, is ze bang dat ze het niet redt.
Aan de andere kant; als we een tweede kindje zouden willen (en mogen krijgen) willen we ook weer dat het leeftijdsverschil niet TE groot is; als ze een beetje op hetzelfde “niveau” kunnen spelen, zou dat wel erg leuk zijn.
Ach, we wachten het af en zien wat de toekomst ons gaat brengen ?
Het lijkt mij ook best pittig, drie kinderen onder de 5. Ik doe het je niet na! Wij hebben nu 1 dochter van 2, dus als er nog een tweede bijkomt dan is dat leeftijdsverschil al sowieso wat groter
Ik vind dat je bij kinderen onder de 6 gewoon te maken hebt met een tropenrooster. Het is pittig. Daarna wordt het makkelijker. Tussen de oudsten zit net 2 jaar. Tussen de middelste en jongste 6 1/2 jaar. Door omstandigheden. Maar, ik vind het nu wel lekker makkelijk. Denk zelf dat als ik alles zou kunnen plannen ik voor 3 a 4 jaar leeftijdsverschil zou gaan.
Hier op 6 weken na net geen 2 jaar verschil en dat was soms inderdaad pittig. Nu ze inmiddels 1,5 en 3,5 zijn, vind ik het heerlijk hoe ze met elkaar spelen en elkaar helpen. Maar vlak op elkaar kan inderdaad heel pittig zijn!